Dag 22
St Luce sur Loire - Ingrande
Vanochtend reden we geruime tijd op een smal asfalt pad langs de spoorweg, met rechts van ons flarden van de Loire. Dit vanwege de vele bossages. Op ‘n gegeven moment werd het toch tijd voor onze regencapes. Weer later week het pad steeds verder af van de spoorlijn en mondde uit in een weiland. Ik merkte op; waar is nu de route? Annelies, gedecideerd als altijd; daar waar je rijdt! Okay dan gaan we verder. En ja hoor even later mondde de graspollen uit in een grindpad bezaaid met stenen. En even later lag daar zo maar een restaurant. Vanwege mijn verjaardag mocht ik het duurste gerecht van de kaart kiezen, Eendenborst. Deze viel niet echt goed, ik kon na de lunch niet echt goed in mijn ritme komen. Dat veranderde pas toen Annelies me bij een pauze-stop een handvol vers geplukte pruimen (mirabellen) overhandigde.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}